CASIA

I.

CASIA

Scythiae extra Imaum regio. Ptol.

II.

CASIA

apud Virg. Ecl. 2. v. 49. ubi de Naide sertum nectente,

Tum casia atque aliis intexens suavibus herbis

Mollia luteola pingit vaccima calthâ.

Et Georgic. l. 4. v. 30.

Haec circum casiae virides et olentia late

Serpylla ------ ------

herba est, apibus grata, quam in alvaribus earum seri scribit Plin. l. 12. c. 19. et illis pro pabulo ministrandam, Virgilius, loc. cit. aliique agricolationis Scriptores, praecipiunt. Hyginus κνέωρον vocat, quô nomine proprie vocabatur folium thymelaeae, cum qua proin hanc casiam eudem Salmas. facit. Nomen ei an ab odore Casiae tromatis; an quia similiter gustara os et guttur accenderet; an potius, quod prope casas rusticorum in alveariis apum sereretur? Cum Aethiopico certe aromate, quam Graeci κασίαν vocant, cuiusque Virgilius meminit Georgic. l. 2. v. 466.

Alba nec Assyriô fucatur lana venenô:

Nec casiâ liquidi corrumpitur usus olivi.

nihil commune habet: neque casia, sed casiotis dicenda fuisset, si a casiae odore vel similitudine nomen fuisset nacta. Casia autem haec aromatica, alias Casia Fistula, item Fistula simpliciter Latinis, σύριγξ Graecis, frutex est Galeno, adeo non diversus a Cinnamomo, ut saepe illam in hoc transire, et optimam Casiam non multum differre a cinnamomo, scribat de Antidotis l. 1. e quo loco colligit Salmasius, eiusdem fruticis recisa summa sarmenta fuisse Veterum cinnamomum; corticem vero exemptum, paratum et in tubulos fistulares complicatum, veram et genuinam casiam. Et quidem tria cubita amplitudine non superate Casiae fruticem, nec surculos cinnamomi maximi palmô fuisse maiores, tradit idem Ibid. ubi et colorem cinnamomi leucophaeum, in caeruleum quadancenus vergentem; optimae casiae vero purpureum, ἔγκιῤπ῾ον et ἐμπόρφυρον: porro odorem in cinnamomo omnium odorum, qui bene olent, flagrantissimum; in casia, ἀραματίζοντα quidem, sed tenum levemque esse, addit. Sed et prerium cinnamomi immane quantum superâsse Casiae pretium; ut cuius optima libra non darius emeretur, quam denariis quinquatinta, cum cinnamomo olim in libras pretium essent denarii mille, testatur Plinius. Nempe tantum dicrimen inter surculos guit et corticem eiusdem arboris. Hodie Canella dicitur, ut supra vidimus. Plura vero apud Salmas. ad Solin. ubi de Casiae speciebus ac nominibus variis, de Casia Aromatica, Daphnitide, Cathartbica seu Solutiva, Lignea seu Xylocasia, de Casia tandem Vulgari seu hodierna, multis agit, p. 540. et 1304. ac seqq. Inter munera sepulchralia, Casia quoque memoratur Martinal, l. 11. Epigr. 55. in Zolium,

Unguenta, et casias, et olentem funera myrrham

Thuraque de medio semicremata rogo.

Et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto, etc.

Et l. 10. Epigr. 97. de Numa,

Dum levis arsurâ struitur Libitina papyro

Dum myrrham et casiam flebilis uxor emit.

Aromata nempe istusmodi rogo inici et ossibus cineribusque urnae datis, misceri solebant, ut idem innuit, l. cit. Epigr. 26. v. 5. Vide quoque supra, in voce Aromata, item Cais Mais, ac infra Cinnamomum, Dophnis inful. Kezia, quod uni ex filiabus Hiobi ab hoc aromate fuit nomen, Xylobalsamum.